Başlık arabesk şarkı sözü gibi oldu ama zararı yok. Efkarla karışık sinir harbindeyim her final/bütünleme/proje teslimi zamanında olduğu gibi. Çok değil bir haftaya kadar dünyanın öbürküsü ucuna gideceğim ama hiç bir yere kıpırdamayacakmışımcasına mutfak masasında kaba etlerimi çürütüyorum. Ev yine etüd mekanı. Her köşede bir yitik + önünde bir laptop. Bilgisayarların canı kalmadı artık.
Kütüphaneden aylaaar evvel aldığım ve aldığım gün yapılacaklar listesinde en bir tepelere oturttuğum kitabı (Objects of Desire) bilmem kaç bininci kez ve yine son saniyede renew ettikten sonra dedim şu yarım saatlik molamı neden google reader a bakarak geçirmeyeyim?!?!
Düzenli olarak arkadaşın, eşin dostun blogunu takip ederken, diğerlerini "yarın yarın" diyerek ötelemekten öyle bir tepelenmiş ki, yine elim istemeden "mark as all read" tuşuna gidiverdi. Dedim "yeni bir başlangıç yapmaya ne dersin". Böyle "sıfırlayınca ertesi günden başlayarak acayip düzenli okuycam wallaha" iç sesi kualğıma kulağıma...
Sonra fark ettim ki bu kaçıncı olacak. Saçmalama eşiğimin sınrılarında kolbastı oynadığım için şu an çok mantıklı bir şey yazmıyor olabilirim lakin bu yığıldıkça "mark as all read" olayı suratıma tokat gibi çarptı dürüst olmak gerekirse.
Durumlar kaldıramayacağım, başedemeyeceğim noktaya geldiğinde sıfırlama alışkanlığı edinmişim de haberim yokmuş.
Ulu google sen nelere kadirsin.
Durduk yerde aydınlandım, pırıl pırıl oldum görüyor musun sen!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder